Kız Çocukları Babalarının Yokluklarında Daha Çok Depresyona Giriyor!

‘Bumerang’ babaların kızlarda depresyon riskini nasıl azalttığı üzerine bir araştırma

Babalar, çocuklarının sağlıklı gelişimlerine sayısız yolla katkı sağlarlar. Yeni bir araştırmanın gösterdiğine göre, kızının hayatına dalıp çıkan bir baba bile (buna Batılılar bumerang baba diyorlar) hiç babasının olmamasından iyidir. 

"Bir bumerang babanın varlığı, kızlarda depresif bir bozukluk geliştirme ihtimalinin ikiye katlandığı ergenlik boyunca depresyon riskini azaltabilir." diyor Houston Üniversitesi’nden aile araştırmacısı Daphne Hernandez. Hernandez ve iş arkadaşları bunun neden olduğunu incelememekle birlikte, düşürdüğü yorumunda bulunuyor. 

Evlilik ve Aile Dergisi’nde (Journal of Marriage and Family) yakın zamanda yayınlanan araştırmanın yazarlarından biri olan Hernandez, “Babaları mevcut, eksik (namevcut) ya da tembeller olarak kategorize etme eğilimimiz vardır” diyor. “Ama kız babaları için ‘her zaman muhakkak eksik olmayan ama her zaman ille de var olmayan kişiler’ olarak bir orta alan vardır.” 

Araştırmacılar, 1979 Ulusal Boylamsal Gençlik Anketi’nde kaydedilen verilerden, 3366 anne ve 1992’den önce doğmuş 3731 erkek ve kız çocuğu hakkındaki bilgileri analiz ettiler. Bilgiler, annelerin ilişki geçişlerini ve çocuğunun ergenliğindeki durumunu da kapsıyordu. 

Her çocuk için, annesi ve biyolojik babası arasındaki ilişki üç kategoriden birinde sınıflandırılmıştı: 

1. İstikrarlı baba, çocuk 18 yaşına erişene kadar onunla yaşayan baba.

2. İstikrarsız ve namevcut babalar, çocukla birlikte yaşadıktan sonra terk eden ya da asla aile ile birlikte oturmayan babalar. 

3. Bumerang baba, başka bir yerde yaşadıktan sonra eve gelen baba.

Bumerang babanın ‘ziyaret eden, bir ya da iki gün kalan’ bir baba olmadığını açıklıyor Hernandez. Bir süreliğine günlük olarak çocuğuyla birlikte yaşıyor. Tam olarak ne kadar olduğu araştırmacılar tarafından takip edilmemiş. 

18 ya da 19 yaşında, yaklaşık 4000 çocuk, -kız ve erkek sayıları neredeyse eşit- hiç depresyon semptomu sergileyip sergilemediklerini ve bu semptomların ne kadar şiddetli olduğunu belirttiler. Sıklık, semptomları hiç deneyimlememekten günlük olarak çekmeye kadar değişti. 

Yalnızca kızların arasında depresyon oranları, babanın varlığı veya yokluğuyla ilişkiliydi. Bumerang babaların ergen kızları, istikrarsız veya namevcut babaları olan kızlardan daha az depresyon semptomları gösterdi. Namevcut babası olanların %4.69’una karşın, bumerang babası olanların %4.5’i depresyon semptomlarını deneyimlediler. 

Biraz baba zamanı, hiç baba zamanından iyidir, diye gözlemliyor Hernandez. “Çocuğunuzun bir babadan faydalanması için evli olmanız ve bir aile hayatına sahip olmanız gerekmez. Bütün babalar önemlidir.” 

Bumerang babaların kızları, istikrarlı babaları olanlar kadar iyiydi, en azından depresyon karşısında. Bu, tam zamanlı bir babadan kazanılacak hiçbir şey yoktur demek değildir. Pek çok araştırma, bir babanın varlığının, (özellikle genç kızlarda) rastgele cinsel ilişkide bulunmayı engelleme ve oğlanları madde kötüye kullanımı ve suç isleme gibi davranışsal problemlerden koruma gibi çeşitli psikolojik faydalarının olduğunu gösteriyor. 

Bumerang olma, açıkça geleneksel olmayan bir ebeveynlik modeli olmakla birlikte Hernandez çocuklarıyla birlikte yaşamaya dönme seçiminin fark yarattığına inanıyor: “Sonunda o babalar çocuklarına adanıyor.”

Fazilet Seyitoğlu

Uzman Klinik Psikolog

www.myfamilyterapi.com

Kaynak: Seyitoğlu, F. (2017). Çocuklarda 20 Psikolojik Problem ve Çözümü. İstanbul: Hayykitap.